مکانیسم‌های پیچیده و پیچیده‌ای تکامل گل

یکی از انتخاب های کلیدی که یک گیاه گل رز قرمز باید انجام دهد این است که چه زمانی تولید مثل کند.

جای تعجب نیست که مکانیسم‌های پیچیده و پیچیده‌ای تکامل یافته‌اند که توسط ترکیبی از نشانه‌های محیطی و درون‌زا ایجاد شده‌اند که به گیاهان اجازه می‌دهد در زمان بهینه گل دهند تا پتانسیل تولیدمثلی خود را به حداکثر برسانند.

شرستا و همکاران (2014) مکانیسم‌هایی را برای تنظیم زمان گلدهی گل گلایل صورتی در پاسخ به طول روز در دو گونه مدل، Arabidopsis thaliana و برنج مقایسه کرد.

جالب توجه است، آنها داده‌های مربوط به جغرافیای زیستی گونه‌های برنج کشت‌شده را که دارای اشکال آللی متفاوتی از تنظیم‌کننده‌های گل هستند، بررسی می‌کنند، که کاملاً اهمیت اکولوژیکی و اقتصادی مطالعه تنوع زیستی مکانیسم‌های گل‌دهی را نشان می‌دهد.

ماتیاس هرناندز و همکاران (2014) سپس بر روی نقش خانواده ژن RAV در کنترل گلدهی در arabidopsis تمرکز کرده و همچنین نقش این ژن ها را در فرآیندهای بیولوژیکی خارج از گل بررسی می کند و روشی را نشان می دهد که در آن ژن ها و مسیرهای همولوگ به طور مکرر در یک محدوده به کار گرفته می شوند. عملکردهای مختلف در سیر تکامل.

گل آرایی

تصمیم به گلدهی، گل آفتابگردان بسته به گونه، ممکن است منجر به تولید هر یک از تعدادی از معماری‌های گل متمایز شود، از جمله راس، سیم، خوشه، چتر، کاپیتولا و گل‌های انتهایی منفرد.

جالب توجه است، به نظر می‌رسد که تفاوت‌های ظریف در شبکه‌های ژنی همولوگ مسئول ایجاد چنین ساختارهای گل آذین متفاوتی هستند که به‌طور متفاوتی با انواع مختلف سیستم‌های اصلاحی، ناقل‌های گرده‌افشانی، ساختارهای میوه و مکانیسم‌های انتشار بذر سازگار هستند.

فرناندس نوهالس و همکاران (2014) یک جهش جدید را شناسایی می کند که یکی از نقاطی را که در آن متابولیسم RNA کوچک در کنترل معماری گل آذین نژادی آرابیدوپسیس با سرکوب گل رز فرانسوی تنظیم کننده کلیدی TERMINAL FLOWER1 درگیر است را نشان می دهد.

در یک نوع مطالعه کاملاً متفاوت، کاستانو و همکاران. (2014) اولین توصیف دقیق از یک ساختار گل آذین غیر معمول در نخل تک پایه ای Gaussia attenuata را ارائه می دهد که شامل خوشه های کوچک گل تک جنسیتی به نام acervuli است.